Σάββατο 13 Ιουνίου 2015

Είναι η Ελλάδα, ηλίθιε!...

Η ιστορία είναι μάλλον σύντομη και μάλλον απλή: Ο τύπος, γνωστός σε πολύ κόσμο, πήρε μέρος σε λεηλασία/βανδαλισμό μεγάλου κι ευρύχωρου σπιτιού. Εκείνος φορούσε γάντια και προτίμησε χρήματα, κάποια κοσμήματα να πάρει, μικρά και πολύτιμα αντικείμενα δηλαδή. Αλλοι "βούτηξαν" ηλεκτρικές συσκευές, έπιπλα, άλλοι έφθασαν να ξηλώσουν ακόμα και τα κουφώματα. Ρημαδιό. Ο τύπος, που λες, όταν είδε ότι η δράση στην οποία συμμετείχε, όδευε προς πλήρη αποκάλυψη, πρόλαβε να "φάει" ή να φυγαδέψει τα "δικά του" εύκολα-στο-κρύψιμο-κλοπιμαία, και έσπευσε να πάρει θέση στο απέναντι πεζοδρόμιο. Απ' εκεί, τώρα πια, υψώνει τον δείκτη (ναι, με όχι "γυμνό" το χέρι, πάλι με γάντι, αλλά άλλου τύπου. Κεκτημένη ταχύτητα, βλέπεις, ή απλή συνήθεια?) Και φωνάζει, καταγγέλοντας και χλευάζοντας τους όποιους άλλους λεηλάτησαν ή βανδάλισαν και δεν πρόλαβαν να κρύψουν την πραμάτεια τους. Και βλέποντας ότι έχει "προλάβει" να κρυφτεί, συνεχίζει κλιμακώνοντας: Καταγγέλει και άλλους "γενικώς", που είναι φανερό ότι έκλεψαν κι εκείνοι, αλλά διαφορετικά από τον λεγάμενο πράγματα: Επιχείρημα? Λείπουν τα πράγματα, άρα δεν μπορεί... Κάποιοι τα έκλεψαν και πρέπει κι αυτούς να τους καταγγείλουμε. Σαν να μην έφτανε αυτό, ή και όπως ήταν αναμενόμενο θα έλεγε κανείς, άρχισε να χύνει και δηλητήριο χυδαιότητας: Στόχος των καταγγελιών του ήταν και όσοι μέσα στο γενικό χαμό, αναζήτησαν τροφή από το ψυγείο ή τα ντουλάπια, αλλά όχι από λαιμαργία: πεινούσαν, γμτ! (Την επόμενη φορά, θα σου πω, ίσως, και γι' άλλους τύπους)...

2 σχόλια:

Γιώργος Χατζηδημητρίου είπε...

Χονδρικά μόνο σε πιάνω. Μιλάμε για τον ίδιο "άνθρωπα";

Insider® είπε...

Μακάρι να ήταν ένας...