Κοίταζα απαθής, αυτόν τον αχαμνό πρωθυπουργό, να διαβάζει το άνευρο κείμενο το βράδυ που ψηφίστηκε το τρίτο Μνημόνιο. Έβλεπα πίσω απο τη δειλή του στάση, που προσπαθούσε με λόγια χλιαρά να την μεταποιήσει σε κάτι πιο ουσιώδες, τον καταποντισμό της ζωής μου της ίδιας. Άναψα τσιγάρο και σκέφτηκα. "Ανδρείκελα... Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης. Αν νοιώθαμε την ίδια απελπισία, θα μπορούσαμε τουλάχιστον να ορίζαμε κάτι".
Μας σερβίρουνε θάνατο απο έλλειψη ταλέντου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου