Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

Επιστολή ενός απολυμένου δημοσιογράφου προς τον Φώτη Κουβέλη για την υποψηφιότητα Μαλέλη


Λάβαμε από τον συνάδελφο Λάμπρο Παναγιώτου την παρακάτω..

πιστολή ενός απολυμένου δημοσιογράφου προς τον Φώτη Κουβέλη για την υποψηφιότητα Μαλέλη

Αγαπητέ κύριε Κουβέλη, επειδή η υπομονή έχει και τα όριά της και επειδή κάποιοι άλλοι δεν έχουν όρια και μάς προσβάλλουν βαναύσως, γι’ αυτό κι  εμείς  θα σας ενημερώσουμε με δυο λόγια για πράγματα που προφανώς δεν γνωρίζετε, και ας τα αξιολογήσετε εσείς όπως νομίζετε.

Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν δειλά-δειλά οι εμφανίσεις του διευθυντή ειδήσεων του STAR CHANNEL Σταμάτη Μαλέλη στα τηλεοπτικά παράθυρα και τα ραδιόφωνα, με στόχο την κάθοδό του στις εκλογές, και μάλιστα, όπως ακούγεται, με το ψηφοδέλτιο της Δημοκρατικής Αριστεράς. Δύσκολοι καιροί για… Μαλέληδες.

Ξεχνάτε όμως κάτι σημαντικό, το οποίο σας το επισημάναμε και τηλεφωνικά, αλλά μας αγνοήσατε. Και το λέμε αυτό κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, καθώς ο κύριος Μαλέλης συνεχίζει να βγαίνει στα παράθυρα και να μιλά στο όνομα της κεντροαριστεράς και στο όνομα μιας καλύτερης κοινωνίας.

Αισθάνεται δε τόσο ισχυρός, που δείχνει να τον αφήνουν παγερά αδιάφορο οι μουρμούρες των βουλευτών του κόμματός σας σχετικά με την υποψηφιότητά του, αφού, σύμφωνα με το δημοσίευμα της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας  με τίτλο «Σκιές στην ευφορία της ΔΗΜΑΡ για τις δημοσκοπήσεις» της 18 Δεκεμβρίου 2001», η πιθανή του συμμετοχή στις εκλογές προκάλεσε έντονη δυσφορία σε μέλη του κόμματός σας. Εκείνος όμως συνεχίζει να σφυρίζει αδιάφορα.

Είχε το θάρρος ο διευθυντής ειδήσεων του STAR Σταμάτης Μαλέλης, την προηγούμενη Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου, να αποφασίσει τις απολύσεις 6 εργαζομένων επειδή δεν υπέγραψαν την ατομική σύμβαση εργασίας που τους ζητήθηκε να υπογράψουν με το πρόσχημα της μείωσης των μισθών τους (και την οποία φαίνεται να υπαγόρευσε ο οικονομικός διευθυντής του STAR Πάνος Κυριακόπουλος), και τη Δευτέρα να μιλά επί δύο ώρες στο MEGA CHANNEL για ένα καλύτερο αύριο.

Στην υγεία των αθλίων, δηλαδή των απολυμένων!

Ξεσπίτωσε μετά από 17 χρόνια 6 ανθρώπους που είχαν δώσει και τη ζωή τους για το STAR (και θα το αποδείξουμε επιστρέφοντας και δουλεύοντας ξανά για το κανάλι  μας, ναι, ακόμα κι  αφιλοκερδώς, γιατί δεν ξεχνάμε ότι εκεί φάγαμε ψωμί για μισή ζωή και παραπάνω), και χωρίς να σεβαστεί κανέναν, πήρε σβάρνα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και άρχισε να μιλάει επί παντός επιστητού, εκτός βέβαια των απολύσεων.

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία…

Και πράγματι, ο κ. Μαλέλης φέρεται να είχε πραγματικά περίσσια τόλμη για να στείλει τελεσίγραφο στους υπόλοιπους συναδέλφους που δεν είχαν υπογράψει, να πάνε αμέσως να βάλουν την υπογραφή τους γιατί αλλιώς θα τους έτρωγε και αυτούς η … μαρμάγκα.

Ο αριστερός κύριος Μαλέλης, ο οποίος αρεσκόταν κάθε λίγο και λιγάκι να μας θυμίζει τους αγώνες που έδωσε για την Αριστερά, από τότε που κυκλοφορούσε με το CITROEN 2 CV του μέχρι και σήμερα, που μας μιλάει πια από το μετερίζι της... χλιδής.

«Εγώ, όπως έχω φτιάξει τη ζωή μου, δεν μπορώ να ζήσω με 4.000 ευρώ το μήνα» είπε ο κύριος Μαλέλης σε πρόσφατη συνέντευξή του.

Στον ΒΗΜΑ FM μας υπενθύμισε για μια ακόμη φορά ότι η κοινωνία είναι πάνω από τους αριθμούς. Αρκεί, φυσικά, να μην ξεπερνάνε αυτοί οι «αριθμοί» τους έξι!

Πραγματικά είναι δύσκολο, γιατί όταν παίρνεις 40.000 ευρώ το μήνα, στη συνέχεια φυσικά και δεν μπορείς να ζήσεις με τέσσερα ψωροχιλιάρικα. Είναι όμως εξίσου δύσκολο να πείσεις ένα κανάλι, που πέρυσι παρουσίασε ζημίες 17 εκατομμυρίων ευρώ, ότι οι μόνοι που ευθύνονται για αυτό είναι αυτοί οι 6 που απολύθηκαν και που παίρνουν 1.800 ευρώ το μήνα έκαστος, και μάλιστα οι περισσότεροι μετά από 20 χρόνια δουλειάς.

Όπου φτωχός και η μοίρα του…

Μιλάμε για τον ίδιο άνθρωπο που πήγε στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ και υποσχέθηκε να προσπαθήσει να φέρει πάλι πίσω τα τρία από τα έξι αυτά άτομα (αυτό θα πει αλτρουισμός). Άνθρακες όμως ο θησαυρός για όσους ξέρουν τις λεκτικές ακροβασίες του γενικού διευθυντή ειδήσεων κυρίου Μαλέλη!

Λάμπρος Παναγιώτου, Σπύρος Πάνου, Πέπη Οικονομάκη, Ιορδάνης Παπακυριακού, Σοφία Κολοκοτρώνη και Γιάννης Γιαγκίνης, μήπως τους ματαείδατε στο STAR; Η ιστορία θυμίζει τον ποιος τον είδε ποιος τον άκουσε τον Παναή.

Επιπροσθέτως, το βράδυ της 21της Δεκεμβρίου, από το βήμα του «ανατρεπτικού» δελτίου του ΤV EXTRA με παρουσιαστή τον Γιάννη Παπαγιάννη, ο κύριος Μαλέλης πάλι μας μίλησε για μια καλύτερη κοινωνία, για ένα κράτος χωρίς λαμόγια πολιτικούς, χωρίς διαφθορά και αδικίες.

Επί μιάμιση ώρα ζητήσαμε επίμονα, εμείς οι  έξι απολυμένοι, να πούμε δυο λόγια στο ανατρεπτικό δελτίο, αλλά δεν ήρθε ποτέ η σειρά μας, προφανώς λόγω των «σιροπιών» του παρουσιαστή ,όπως έλεγαν οι τηλεθεατές, προς τον διευθυντή ειδήσεων και  μελλοντικό υποψήφιο (ο κύριος Παπαγιάννης τον κοίταζε στα μάτια και όλο του έλεγε: «Σταμάτη μου, και Σταμάτη μου»). Σιγά μην μας άφηνε ο κύριος Μαλέλης να «στραπατσάρουμε» δημοσίως την επιμελώς ατσαλάκωτη εικόνα του.

Ο κύριος Μαλέλης, στη συνέντευξή του, έκανε αναφορά στη μεγάλη αλλαγή που πρέπει να έρθει στη χώρα. Στην έντονη κριτική δε για τους φοροφυγάδες πολιτικούς μας πέταξε το αμίμητο: «Εγώ πληρώνω 270.000 ευρώ εφορία το χρόνο»!!! Δηλαδή, χοντρά-χοντρά κανένα σαρανταράκι χιλιάρικα έσοδα το μήνα! Εμείς λοιπόν ρίξαμε έξω το κανάλι μας, εμείς βάλαμε μπουρλότο στο σπίτι μας; Δεν νομίζουμε…

Και να ξέρετε ότι αν τον «φορτωθείτε» στο πολιτικό σας άρμα, μαζί θα κουβαλήσετε και τις δικές μας απολύσεις, κύριε Κουβέλη.
Εμείς θα κρατήσουμε το «ΟΧΙ» στον εργασιακό μεσαίωνα του κυρίου Σταμάτη Μαλέλη κι εσείς κρατείστε, αν θέλετε, το διευθυντή μας.

Με τιμή,
Λάμπρος Παναγιώτου, ρεπόρτερ."

Ο Μαλλέλης στη Βουλή...

Ν ανοίξει η γη να με καταπιεί στη Βουλή εκείνο το βράδυ!!!
Ν αρωτάει ο αχαμνός Γιωργάκης Παπανδρέου την Αλέκα «κι εσείς γιατί κάνετε απολύσεις στην ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ;» και΄ κείνη, η Γ.Γ του ΚΚΕ, να του απαντά ότι πρέπει να γίνουνε εκλογικεύσεις; Δηλαδή, τι παραπάνω λένε τα αφεντικά; Και, απολύει άραγε το ΚΚΕ;
Ακούω και βλέπω, τώρα τελευταία αυτόν τον… αρχίδαμο Μαλέλη, τον διευθυντή του STAR. Έβαλε την υπογραφή του, όπως τον καταγγέλλουν για να απολυθούνε έξη δημοσιογράφοι από το κανάλι «του», επειδή, δεν αποδεχθήκανε την ατομική σύμβαση εργασίας. Και, τον έχουνε πάρει υπό μάλης, κάτι… Χιώτικες μαστίχες και κάτι τέτοια γαμημένα τσόφλια και τον αβαντάρουνε, οι δυστυχισμένοι φλωρόπουστες που ζούνε στην γοητεία μιας ανταποδοτικής αλληλεγγύης, για να λέει ο γελοίος, από …αριστερά, ότι «οι άνθρωποι, είναι πάνω από τους αριθμούς»! Και με χρονιάρες μέρες, επαγγελματίες απολυμένους, η ρόμπα!
Εμείς που παίζαμε ξύλο με τους μπάτσους και τους φασίστες στην Καστοριά το ΄77 δεν έχωμε καταλάβει, ίντα διάολο είναι δαύτη η «αριστερά»… Να το χαίρεται ο κατά τα΄ άλλα… σεμνός Φ. Κουβέλης τέτοιο απόχτημα που θέλει να το βάλει και στη Βουλή!..

Υ.Γ Αυτό, για το καρντάσι μου τον Λάμπρο Παναγιώτου, έναν απο τους λίγους άνδρες με μπέσα που γνωρίζω!

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Άννα να κλαίς!

Κοντεύουνε Χριστούγεννα και τα παιδιά μας στα σχολειά, δεν έχουνε ακόμα βιβλία!
Υπαίτια για τούτο το κενό, είναι η λεγάμενη, η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου. Ψάχνουμε σαν τους μαυραγορίτες, χωρίς καμία πίστη, να βρούμε βιβλία για τα κανακάρια μας, την ώρα που η ανεκδιήγητη, σαπίζει μπροστά στα μάτια μας και μιλάει για την αναγκαιότητα ενος ΠΑΣΟΚ Plus! Πως να πάρεις στα σοβαρά αυτό το αξιολύπητο τίποτα που όχι μόνο δε μας δίνει κανένα νόημα στη ζωή μας, αλλά μας οδηγεί στην αυτοχειρία;
Μας έχουνε προικίσει με τόση απόγνωση όλα αυτά τα πολιτικά κούρταλα και οι αγύρτες ώστε δε μας έχει μείνει καν αίμα για να γελάσουμε με την κατάντια μας...

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

Αν. Σαμαράς ή το τέλος της αυταπάτης

Ο Αντώνης Σαμαράς δεν έχει κανέναν λόγο να μεμψιμοιρεί. Βγαίνοντας από μια μακρά ρητορική ανταρσία κατά του Μνημονίου στην οποία λίγο έλειψε να ξεγελάσει κάμποσους σοβαρούς ανθρώπους, επιστρέφει τώρα στα βασικά στοιχεία από τα οποία συγκροτείται ο κόσμος του δικομματισμού: ρηχά ψεύδη που διαλύονται στο φως της μέρας, υποκρισία, λαϊκισμός, αβάσταχτη κομματική υστεροβουλία, παρακμιακές και ατάλαντες ηγεσίες, αδυναμία κατανόησης των πραγμάτων, φτηνές επινοήσεις, πληκτικός λόγος, ανικανότητα κατάστρωσης εθνικού σχεδίου, υποταγή εντέλει στα συμφέροντα στα οποία ο δικομματισμός, ευπειθώς αναφέρεται. Όλα όσα τουτέστιν και συνοπτικά, μας βύθισαν από χρόνια σε μια πολιτική πλάνη καταστροφικών κυβερνητικών εναλλαγών, χωρίς εποχές. Ο καιρός όμως των ντεμέκ ηρωϊκών αρνήσεων τελείωσε. Βλέποντας ότι όχι μόνο δεν έχει το σθένος να προχωρήσει περισσότερο, αλλά και ότι κινδυνεύει να τον πιστέψουν οι οπαδοί του, ο Σαμαράς τρέχει πλησίστιος το τελευταίο διάστημα να απαγκιστρωθεί από «πολιτικά ανελαστικές θέσεις» που ενδέχεται να αποβούν μοιραία βαρίδια (σ.σ: σαν το αλησμόνητο «λεφτά υπάρχουν» του έτερου φωστήρα…)αν ο μη γένοιτο, καταλάβει την εξουσία. Έχουμε και λέμε, ενδεικτικά:
Πρώτον, σύρθηκε θέλοντας και μη στην περιπέτεια για την στήριξη μιας κυβέρνησης, στην οποία αφού έχασε ταχύρρυθμα τη λαμπρή πανοπλία του… ιστορικά αμέτοχου , προσπαθεί τώρα να πείσει τον εαυτό του, ότι δεν... συμμετέχει!
Πάνω στην απελπισιά τους, μάλιστα, οι συνεργάτες του, υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου, «είναι ειδικού σκοπού», έχοντας ως αποκλειστικό ορίζοντα να στήσει κάλπες, αφού προηγουμένως υπογράψει τη νέα δανειακή σύμβαση και διεκπεραιώσει το πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων (PSI σε απλά ελληνικά). Προσπαθούν οι καψεροί με λογικά άλματα να απωθήσουν ψυχολογικά την παραδοχή ότι όποιος υπογράψει τη νέα δανειακή σύμβαση, συνυπογράφει δεσμευτικά και τα νέα επαχθή μέτρα που τη συνοδεύουν.
Δεύτερον, αναδιπλώθηκε δραματικά από την υπόσχεση ότι ο ίδιος θα αναδιαπραγματευόταν το Μνημόνιο, ώστε να επιτύχει καλύτερες συνθήκες σφαγής. Και ξεμακραίνοντας από τον Αντώνη που γνωρίζαμε, ως «αφέντη και τσουτσουλομύτη» δηλώνει τώρα σκεπτικός και περίφροντις, ότι θα επιδιώξει να το… τροποποιήσει, στα επιμέρους, λες και ο πεθαμένος ενδιαφέρεται αν το μαόνι ή η καρυδιά στην κάσα, του στρώνουν την ψυχολογία καλύτερα…
Τρίτον, εγκατέλειψε άναυλα την ημερομηνία φετίχ της 19ης Φεβρουαρίου, που ζητούσε να στηθούν κάλπες και συμμορφώθηκε με το χρονοδιάγραμμα Παπαδήμου, δηλώνοντας ανάλαφρα την περασμένη Κυριακή, στο «Βήμα», πως, «δεν κοιμόμαστε δα και αγκαλιά με το ημερολόγιο»…
Τέταρτον, συντρίβοντας με τα χέρια του και τους τελευταίους γυάλινους μύθους που ο ίδιος είχε υφάνει σε στιγμές μεγάλης έμπνευσης, ανακοίνωσε μόλις χθες μιλώντας μπροστά στους εμπόρους της χώρας, που τείνουν να γίνουν εξωτικό είδος, ότι «η μείωση των φορολογικών συντελεστών εξαρτάται από τους δανειστές μας. Θα προσπαθήσω να τους πείσω. Αν δεν συμβεί αυτό, δεν θα γίνουν». Να ζήσουμε να θυμόμαστε και τις εξαγγελίες του περιβόητου Ζαππείου…
Στη ζωή όπως στρώνει κανείς έτσι κοιμάται, έλεγε ευθύβολα ο αρβανίτης παππούς μου. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο όμως ο Σαμαράς μου θυμίζει την άδοξη περιπέτεια μιας φίλης μου. Λεπταίσθητο άτομο, με ιδιωτικό κλήρο μιαν άχρωμη εσωτερική ζωή, δοκίμασε να επαναστατήσει στα 18 της και να φύγει από το σπίτι, λίγο προτού την ανακόψει στην εξώπορτα με τις βαλίτσες ανά χείρας η σκαιά πατρική φιγούρα για να την οδηγήσει στα προβλέψιμα νερά του υμέναιου…

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

Τώρα τι λες;

Κοιτάζω γύρω μου τα άδεια έδρανα των κοινοβουλευτικών συντακτών που έχουν ερημώσει απο τις απολύσεις και σκέφτομαι πόσο σκόπιμο είναι να αμύνεται κανείς στην επελαύνουσα παρακμή.
Θωρώ εξεταστικά και μ΄ αγάπη τα πρόσωπα των συναδέλφων μου που απομείναν, σαν να βλέπω το τέλος του κόσμου. Ακόμα κι η στεναχώρια τους έχει παληές ρυτίδες.
"Δεν είσαι πια θεατής της ιστορίας", λέω, "είσαι στα μαύρα διλήμματα τώρα, αλλά, και πάλι, σε ποιόν σκοπό να πάς;".
Να φύγουμε γκαρντάσια απο αυτό το κοιμητήριο, μπας και βρούμε τις ερωτήσεις. Διαφορετικά, Θα πεθάνουμε πολύ κουρασμένοι λέω, την ωρα που τα αφεντικά θα χορεύουνε βαλς στο σφαγείο...