Κυριακή 21 Ιουνίου 2009

Χωρίς καθρέφτες!...

Να μιλήσουμε για την "Αριστερά"; Ευχαρίστως. Αλλά - κάντε μου τη χάρη: Πρώτα ας σπάσουμε όλους τους καθρέφτες!
Έστω κι ένας να απομείνει, κίνδυνος υπάρχει μέγιστος: μόλις η Αριστερά δει τον εαυτό της στον καθρέφτη (το συνηθίζει του λόγου της κι όλοι όσοι πίνουν στ' όνομά της), όλα αντιστρέφονται... Η αριστερά πλευρά γίνηκε με μιας δεξιά και τούμπαλιν, με αποτέλεσμα να μην γνωρίζει η μία τί ποιεί η άλλη. Κι εκεί, όλα αρχίζουν να μπερδεύονται!
Και μες στο γενικό χαμό, Εκείνη κι Εκείνοι, αποπροσανατολίζονται. Περνούν γρήγορα από τη φάση της απορίας ("Καθρέφτη - καθρεφτάκι μου, πες μου: Υπάρχει -ουν στον κόσμο κάποια -οι πιο όμορφη -οι από μένα;"), και στρογγυλοκάθονται στον αναπαυτικό θρόνο του Ναρκισσισμού... "Δεν υπάρχει. Εγώ είμαι και ουδείς άλλος. Κι εγώ θα πω τί είναι αριστερά και τί δεν είναι. Ό,τι δεν μου πάει, ό,τι χαλάει την εικόνα μου, στην πυρά!"
Έτσι σιγά - σιγά γεννήθηκαν τα εγκλήματα που λέει κι η αξιαγάπητη Λασκαρίνα (δεν πρόλαβα να σε χτυπήσω στην πλάτη, θα το κάνω - συγνώμη). Έτσι σιγά - σιγά γίνηκε κι "ανθρώπινο" το πρόσωπο του καπιταλισμού. Έτσι εφηύραμε και τις ταμπέλες. Έτσι χτίστηκαν μαγαζάκια - κάποια εκ των οποίων μετεξελίχθηκαν σε σούπερ μάρκετ. Έτσι κι η "απόλυτη αλήθεια" έγινε σπόρος που καλλιεργήθηκε για να φυτρώσουν "αλάθητοι πάπες" στο χώρο. Τους βλέπουμε τριγύρω. Κοντά μας και μακριά...
Μα το πιο άσχημο απ' όλα, ακόμα και από τους κάθε λογής "καρδινάλλιους" που στιβάζονται είτε για να γευτούν λίγο από την εξουσία, είτε για να πάρουν καλύτερη θέση στο διάδρομο που οδηγεί στο ύπατο αξίωμα, είναι ότι οι κι όλοι εμείς φαίνεται ν' αποδεχθήκαμε τους κανόνες.
Δεν μιλάμε για τα ιδανικά μας: κοιτάμε πώς να θάψουμε εκείνα των άλλων!
Δεν φροντίζουμε πώς να φτιάξουμε ανθρώπινη τη ζωή μας: μεριμνούμε πώς να καταστρέψουμε εκείνη των άλλων.
Ορκιζόμαστε στην ειρήνη, κάνοντας διαρκώς πόλεμο: στο φίλο, στο συνάδελφο, στην οδήγηση, στην ουρά για το σινεμά.
"Επαναστατούμε" απέχοντας από τις εκλογές και εκδράμοντας στις παραλίες: μα όταν φεύγουμε απ' αυτές με προορισμό το σπίτι μας για να δούμε την ταινία Home, αφήνουμε πίσω αποφάγια, σακούλες, αποτσίγαρα, ποτήρια, μπουκάλια, χαρτιά, όλα τα σκουπίδια του "είναι" μας.
Είμαστε πρόθυμοι, πανέτοιμοι θα έλεγα να καταδικάσουμε τον κάθε Μπους που λέει "Οποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας", διότι θέλουμε να λέμε ότι διεκδικούμε την "διαφορετικότητα" και το δικαίωμα στην ατοιμική επιλογή. Αλλά την ίδια στιγμή γεμίζουμε ασφυκτικά τον "κόσμο" μας με δικά μας "διλήμματα" - βάση για να διαχωρίζουμε "φίλους" και "εχθρούς".
Ε λοιπόν, δεν θέλω να μου πει κανείς συγνώμη, αν δεν πω εγώ πρώτα για τα λάθη που έκανα και που πλήγωσαν.
Και δεν απαιτώ από κανένα να κάνει την αυτοκριτική του, αν δεν την κάνω εγώ πρώτα.
Με ειλικρίνεια και με γενναιότητα. Δίχως δεύτερες σκέψεις. Δίχως υστεροβουλία. Δίχως καθρέφτες!!!

5 σχόλια:

Γιώργος Χατζηδημητρίου είπε...

Εγώ πάντως Ινσίντερ, όλα αυτά, ομολογώ οτι τα κάνω. Γουρούνι με φτερά είναι ο άνθρωπος ντερβίση μου. Δε βλέπεις και το Μουσείο της Ακρόπολης;..Μια κουτσουλιά με προσδοκίες αίγλης στην αδιάφορη αυλή της Ευρώπης.

Ανώνυμος είπε...

κριμα, δεν μπορω να συμβαλλω.
γνωριζω μονο την "εφηρμοσμενη αριστερα".
μου ξεφευγει η ιδεατη.
σωστα οσα αναφερει ο insider αλλα θυμιζουν μαλλον την αναγκη για "διαγωγη κοσμια", και ιδεατο χριστιαννισμο, παρά αυτοδεσμευση σε μια αριστερη σταση ζωης

αντι-ρησιας

Insider® είπε...

@Γιωργο Χ. Μια χαρά ζωάκια είναι, ωρέ, τα γουρουνάκια!
@Αντι-ρησια. Ακριβώς εκεί είναι το "κλειδί": η απόσταση ανάμεσα στο εφαρμοσμένο και το ιδεατό! Ανάμεσα στην "αυτοδέσμευση" ως θεωρητική προσέγγιση γεμάτη ωραίες φράσεις, και τη στάση ζωής, ως καθημερινή πρακτική.

Laskarina είπε...

Η σημερινή είδηση ότι ο Ελεύθερος Τύπος και το citypress τέθηκαν υπο εκκαθάρισιν για να πουληθούν εν συνεχεία χωρίς τα "βάρη" των εργαζομένων, ώστε ο νέος εργοδότης να κάνει τη δουλειά του με νέους εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα είναι που -κατά τη γνώμη μου- κάνει επιτακτική την ανάγκη της αριστεράς. Ας μην τη λέμε αριστερά, ας τη λέμε καφέ με γάλα, σημασία έχει να την έχουμε γιατί αλλιώς θα κατρακυλίσουμε στο Μεσσαίωνα.

Γιώργος Χατζηδημητρίου είπε...

Επειδή ορισμένα πράγματα, δεν πρέπει να τα παίρνει ο άνεμος, αυτός ο άγνωστος δεν μας διαφωτίζει περί της εφαρμοσμένης αριστεράς;
Τι διάολο; Πέρασε απο γκουλάγκ; Για εννοεί αριστερά τον κυνισμό εκείνου του ΠΑΣΟΚ που ανακάλυψε τον σοσιαλισμό στα κότερα και στες Τζιές της υπεράκτιας πλουτοκρατίας;
Ώστε, κρυφογιωργακικός αντι-ρησία...ΔΕν είναι κακό. Αρκεί αυτό το παιδί να μας πει τι μέτρα θα πάρει αν έρθει στα πράγματα κι όχι να ψελλίζει διάφορες αμήχανες αρλούμπες.