Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2007

"Αξιόπιστα" στοιχεία της CIA στα Μαθηματικά της ΣΤ' Δημοτικού!

Αποτελεί αξιόπιστη πηγή ο «Άτλας» μιας μυστικής υπηρεσίας; Για τους συγγραφείς του βιβλίου Μαθηματικών της ΣΤ’ Δημοτικού η απάντηση φαίνεται πως είναι θετική, καθώς καλούν τους μαθητές (κεφ.11, σ.29) να συγκρίνουν πληθυσμιακά στοιχεία από την Κίνα, την Ινδία και τις ΗΠΑ, τα οποία έχουν ληφθεί από το «World Factbook 2003» της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA) των ΗΠΑ!


Πρόκειται για ένα από τα «ελαττώματα» του διδακτικού βιβλίου, που επισήμανε η μαθηματικός Αγγελική Χρονοπούλου, με το άρθρο της «Μαθηματικά και ‘διαθεματικότητα’» στο τεύχος 147 της τρίμηνης επιθεώρησης εκπαιδευτικών θεμάτων «Σύγχρονη Εκπαίδευση». Όπως αναρωτιέται η κ. Χρονοπούλου, «από τόσους διεθνείς οργανισμούς (ΟΗΕ για παράδειγμα), που διαθέτουν τέτοια στοιχεία, το ΥΠΕΠΘ και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο επέλεξαν [..] να αναγράφεται σε σχολικό βιβλίο ως πηγή η CIA». Η μαθηματικός, με μάστερ στην Πολιτική Επικοινωνία και τις Νέες Τεχνολογίες, περιγράφει πάνω από δέκα προβληματικά σημεία στο βιβλίο των Μαθηματικών. Μεταξύ αυτών, η άσκηση για τα κλάσματα (κεφ.19, σ.45) που τίθεται ως εξής: «Οι φίλοι μου κι εγώ λατρεύουμε την πίτσα. Αυτό είναι πολύ καλό γιατί ξέρουμε πάντα τι φαγητό να παραγγείλουμε [..]». Τι κι αν σε υγειονομική διάταξη του υπουργείου Υγείας για τη «λίστα των επιτρεπόμενων προϊόντων στα κυλικεία των δημοσίων και ιδιωτικών σχολείων όλης της χώρας» λείπουν τροφές όπως πίτσα, γαριδάκια, σοκολάτες κλπ! Ακόμα, οι μαθητές καλούνται να μάθουν (κεφ.6, σ.17) πόσα χρήματα κερδίζει ο Μπιλ Γκέητς της Μάικροσοφτ ανά δευτερόλεπτο, αλλά και να εξοικειωθούν (κεφ.56, σ.137) με το γεωμετρικό σχήμα του πενταγώνου μέσω του κτιρίου διοικήσεως του υπουργείου Αμύνης των ΗΠΑ!.


Επί της ουσίας του πρώτου «ελαττώματος». Είναι απαράδεκτη η χρήση στοιχείων μυστικής υπηρεσίας ξένου κράτους -ως αξιόπιστων- σε σχολικό εγχειρίδιο. Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα εκφράζει την επίσημη θέση της χώρας αυτής για τον κόσμο (πχ η ΠΓΔΜ εμφανίζεται ως «Μακεδονία»). Καλό λοιπόν είναι, να αναζητούνται σχετικά στοιχεία από εθνικούς ή διεθνείς έγκυρους οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ και η ΕΕ. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να εξετάζονται προσεκτικά τα προς χρήση στοιχεία. Παραδείγματος χάριν: Συμπίπτουν οι χάρτες της CIA και του ΟΗΕ για την Κίνα και την Ινδία;

Σε ποιον ανήκει, σύμφωνα με την αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών η περιοχή «Τζάμου & Κασμίρ», ή η περιοχή «Ακσάι Τσιν», και σε ποιον σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη; Σε ποια χώρα προσμετρήθηκαν οι αντίστοιχοι πληθυσμοί;

Δείτε το χάρτη της Ινδίας

σύμφωνα με το Αλμανάκ της CIA: https://www.cia.gov/cia/publications/factbook/geos/in.html

και

σύμφωνα με τον ΟΗΕ: http://www.un.org/Depts/Cartographic/map/profile/seasia.pdf


(ενημέρωση 13/2/2007) Ερωτήσεις για το θέμα έχουν καταθέσει προς την υπουργό Παιδείας οι βουλευτές Θανάσης Λεβέντης (Αττικής, ΣΥΡΙΖΑ) και Ντίνος Βρεττός (Αττικής, ΠΑΣΟΚ).

Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2007

Αθάνατη Ελλάδα!..

Ζούμε σε μια χώρα που αντιδρά σπασμωδικά με το εθνικό εκκρεμές να ταλαντώνεται με προβλέψιμη συνέπεια ανάμεσα στον συλλογικό παροξυσμό και την συμπαγή απάθεια.Αυτή είναι η βασική αιτία που παράγουμε γραφικότητα και θυμηδία στις διεθνείς συναναστροφές μας. Μια χώρα που ζει με δανεικά, βυθισμένη σε βολικές αυταπάτες και ψυχολογικές υπεραναπληρώσεις, είναι αυτονόητο, οτι δεν έχει καιρό για χιούμορ...Η σοβαροφάνεια ξεχειλίζει απο τους λιπαρούς σβέρκους, όσων...αυτοβαρυσήμαντων ταλανίζουν τον ήδη ταλαίπωρο βίο μας. Πλαδαροί πολιτικοί, αναιδείς δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί χρυσοθήρες κοινοτικών προγραμμάτων και πλήθος άλλοι, ων ουκ έσται τέλος. Υπάρχει βέβαια και μια παράλληλη Ελλάδα, στην αγορά της οποίας αξίζει να περνά κανείς την ώρα του. Σε αυτή την χώρα που καμιά φορά μοιάζει να΄ χει πλαστεί στην φαντασία μας, προκάλεσε ευφορία και ιλαρότητα η δήλωση του Σκοπιανού πρωθυπουργού Μπράνκο Τσερβενκόφσκι, ο οποίος απάντησε στον Μακεδόνα πρωθυπουργό της Ελλάδας λέγοντας:"Η Δημοκρατία της Μακεδονίας, ποτέ δεν επέμενε στην αποκλειστικότητα του όρου Μακεδονία και της αποκλειστικής κληρονομιάς των αρχαίων Μακεδόνων. Ως εκ τούτου σέβεται το δικαίωμα του καθένα να δηλώνει Μακεδόνας, αν έτσι αισθάνεται...". Ντόμπρο Νόβο Γκόντινα! Ή στα δικά μας, ευτυχές το νέον έτος!..

Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2007

Δεκαπέντε (όχι δέκα) χρόνια μετά..

«Εγώ ο ίδιος είμαι Μακεδόνας, όπως και άλλα 2,5 εκατομμύρια Έλληνες είναι Μακεδόνες».
«Η Ελλάδα και ειδικότερα εγώ και η κυβέρνησή μου έχουμε κάνει σημαντικά βήματα προκειμένου να βρεθεί η χρυσή τομή για μια αμοιβαίως αποδεκτή λύση».
Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής ενώπιον της ολομέλειας της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης στο Στρασβούργο (24/1/2007), απαντώντας στην πρώην υπουργό Εξωτερικών της ΠΓΔΜ Ιλίνκα Μίτρεβα για το θέμα της ονομασίας της γειτονικής χώρας.

«Η αναγνώριση της αυτοαποκαλουμένης “Δημοκρατίας της Μακεδονίας” έχει θεμελιώδη σημασία για την Ελλάδα και το γνωρίζω καλύτερα από κάθε άλλον αφού είμαι ο ίδιος Μακεδών. Η Δημοκρατία αυτή δεν έχει δικαίωμα ούτε εθνολογικά, ούτε ιστορικά να λέγεται Μακεδονία»
Ο αείμνηστος Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής σε επιστολή του προς τους 15 ηγέτες της ΕΟΚ (3/1/1992)

«Η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων μόνον εάν τηρηθούν και οι τρεις όροι που έθεσε η ΕΟΚ στις 16 Δεκεμβρίου ‘91 με την αυτονόητη διευκρίνιση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν θα υπάρχει η λέξη «Μακεδονία».
Ο πρέσβης Πέτρος Μολυβιάτης, μετά τη σύσκεψη του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή (13/4/1992).

Οι μαλλιάδες του '81

"..δεν γνωρίζει ο ελληνικός λαός ότι όταν ο κ. Τσοχατζόπουλος και οι άλλοι Υπουργοί του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ανέλαβαν την εξουσία μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου του 1981, δεν έκαναν οι ίδιοι κουμάντο στα Υπουργεία αλλά ήταν κάτι δασύτριχοι, κάτι μαλλιάδες με κάτι αμπέχονα, οι οποίοι υπαγόρευαν μέσα στα Υπουργεία και μέσα στα νομικά πρόσωπα, τις πολιτικές, υπαγόρευαν τις διοικητικές πρακτικές και γίνονταν αμείλικτοι διώκτες των συναδέλφων τους;".

"Εσείς όμως έχετε δικαίωμα να πηγαίνετε στην εποχή του Κολοκοτρώνη, του Καραϊσκάκη, του Μάρκου Μπότσαρη, του Μαυροκορδάτου, του Βούλγαρη κ.λπ. Όπου σας συμφέρει λοιπόν είστε οι πολιτικοί κληρονόμοι του Ελευθερίου Βενιζέλου. Αλλά όμως και εκεί επ’ ωφελεία απογραφής. Ξεχνάτε π.χ. ότι το 1917-1920 υπήρχε δικτατορία με πολιτικό, με κοινοβουλευτικό μανδύα και από το Βήμα της Βουλής –από την παλιά Βουλή- αγόρευαν οι Βουλευτές και δεν κατεγράφοντο αυτά που αγόρευαν αλλά εγίνετο λογοκρισία και στα Πρακτικά καταγράφονταν αυτό που ήθελε η Κυβέρνηση. Επίσης τα Μακρονήσια τότε εφευρέθηκαν κύριε Σαλαγιάννη. Και επειδή γέμισαν εδώ τα νησιά του Αιγαίου, πήγαν οι εξόριστοι και στη Σαρδηνία και στην Κορσική.
Ξεχνάτε επίσης, ότι το 1948, επί φιλελευθέρας κυβερνήσεως, κεντρώας κυβερνήσεως του Θεμιστοκλή Σοφούλη έγινε ο Ν. 509 και όλη η έκτακτη νομοθεσία η οποία βεβαίως άνοιξε το δρόμο για τις εξορίες και για τα έκτακτα στρατοδικεία. Και πρέπει να γνωρίζετε ότι ο Πιουριφόϋ έφυγε από εδώ αφού ήταν πρέσβης των ΗΠΑ από το 1948, στο Μάρτιο του 1952, τέσσερις μήνες μετά που ανέλαβε ο Συναγερμός, ο Αλέξανδρος Παπάγος.
Και επίσης πρέπει να θυμηθούμε ότι και τα έκτακτα στρατοδικεία έπαυσαν να λειτουργούν όταν ανέλαβε Πρωθυπουργός ο Αλέξανδρος Παπάγος και ο Ελληνικός Συναγερμός.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Ζήτω η Δεξιά!
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Αφήστε λοιπόν να μιλάτε περί δεξιάς. Η δεξιά κύριοι συνάδελφοι, διακρίνεται από πολιτική μετριοπάθεια και όχι από πνεύμα κομματισμού. Αυτό το γνωρίζετε πάρα πολύ καλά εσείς. Γιατί τον κομματισμό και την κομματική εμπάθεια την έχετε κάνει βίωμα σας. Ας μην αναφερόμαστε λοιπόν στο παρελθόν. Ας αναφερθούμε στο συζητούμενο νομοσχέδιο".

Αποσπάσματα από την ομιλία του υφυπουργού Εσωτερικών Απ. Ανδρεουλάκου κατά τη συζήτηση του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα στην ολομέλεια της Βουλής (24/1/2007).

Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2007

ΖΩΗ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΤΣΙΓΑΡΟ


Υπάρχουν στιγμές στη ζωή που πρέπει να πεις το μεγάλο ναι η το μεγάλο ΟΧΙ.

Ο Φώτης και η Αλίκη πήραν την απόφαση να κερδίσουν ζωή και να χαρίσουν ζωή και υγιεινό περιβάλλον σε όλους μας. Η απόφαση τους πρέπει να γίνει παράδειγμα σε όλους μας όχι μόνο όσον αφορά το κάπνισμα αλλά ως προς τον σεβασμό απέναντι στον άλλον. Δυο συνάδελφοι κατάλαβαν ότι το κάπνισμα σκοτώνει. Καιρός να το καταλάβουμε όλοι μας και κυρίως να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν έχουμε δικαίωμα να στερούμε τη υγεία και τη ζωή των άλλων.

Και πάλι ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ και στους δύο συναδέλφους

Εμπρός στο δρόμο που χάραξαν ο Φώτης και η Αλίκη!


Ο δημόσιος έπαινος είναι για το Φώτη, την Αλίκη και τα άλλα παιδιά που αποφάσισαν να κόψουν το τσιγάρο προκειμένου να προστατεύσουν την υγεία εαυτών και αλλήλων. Επίσης και σε εκείνους τους συνάδελφους που επέλεξαν να παραμείνουν στη μία εκ των δύο αιθουσών των κοινοβουλευτικών συντακτών, που θα οριστεί ελεύθερη από τη βλαβερή συνήθεια. Τέλος, δεν μας "χαλάνε" και οι καπνιστές που δέχθηκαν να αυτοπεριοριστούν με μοναδικό κίνητρο να μην αλλάξουν ..αίθουσα και γραφείο! Βεβαίως υπάρχουν και οι "αμετανόητοι" που δεν σώζονται με τίποτα. Ενδεικτικός είναι ο τρόπος με τον οποίο υποδέχθηκαν τους νέους ιονιστές που εγκατέστησαν οι υπηρεσίες της Βουλής στις αίθουσές μας.
-Άαα, τώρα θα γλυτώσουμε από τη γκρίνια σας (προς μπαφιασμένους παθητικούς καπνιστές).
-Δεν μπορώ αυτό το θόρυβο πάνω από το κεφάλι μου. Τον κλείνω τον ιονιστή. (με το τσιγάρο στο χέρι).


Μαθαίνω πάντως ότι ετοιμάζονται κι άλλοι συνάδελφοι να το κόψουν. Με το καλό!!

Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2007

Εκδήλωση στη μνήμη Γιάννη Ε. Διακογιάννη (25/1, 19:00, ΔΣΑ)

Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών διοργανώνει εκδήλωση
στις 25 Ιανουαρίου 2007, ημέρα Πέμπτη και ώρα 19.00,
στην αίθουσα τελετών του ΔΣΑ (Ακαδημίας 60, 1ος όροφος)
για να τιμήσει τη μνήμη του δημοσιογράφου
Γιάννη Ε. Διακογιάννη
που αφιέρωσε τη ζωή του στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Για το έργο του μιλούν:

Αλέκος Αλαβάνος, πρόεδρος του Συνασπισμού
Έλσα Παπαδημητρίου, βουλευτής ΝΔ
Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, ευρωβουλευτής, μέλος Π.Σ. του ΠΑΣΟΚ
Παναγιώτης Κοσιώνης, βουλευτής ΚΚΕ
Βάσος Λυσσαρίδης, πρ. πρόεδρος ΕΔΕΚ
Μανώλης Γλέζος

Συντονίζει η δημοσιογράφος Ντόρα Νταϊλιάνα.
Χαιρετισμό θα απευθύνει ο πρόεδρος του ΔΣΑ Δημήτρης Παξινός.

Τετάρτη 17 Ιανουαρίου 2007

«Blog-κρατία», n 5n εξουσία

Απόσπασμα ομιλίας της Ελένης Γλύκατζη-Αρβελέρ κατά την αναγόρευσή της σε επίτιμη διδάκτορα του τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (15/1/2007).

[..]

«Blog-κρατία», n 5n εξουσία

Ειπώθηκε, ίσως με κάποια υπερβολή, ότι ο τύπος είναι η τέταρτη εξουσία, πρέπει πιο εύλογα να πούμε μάλλον ότι ζούμε σε μια εποχή «μιντιοκρατίας» και αυτό για να περιλάβουμε όλα τα μέσα επικοινωνίας που διαθέτει σήμερα ο κάθε μοντέρνος άνθρωπος (πολίτης βέβαια κυρίως των ανεπτυγμένων κοινωνιών), και όχι μόνο ο ειδικός χειριστής και διαχειριστής κάποιας δημοσιογραφικής ιδιότητας. Για του λόγου το αληθές, θα επισημάνω ότι οι παραδοσιακές ευχετήριες κάρτες παραγκωνίστηκαν φέτος από τα περίφημα SMS, τα ηλεκτρονικά μηνύματα (ο αριθμός τους προκάλεσε δυσλειτουργία στο όλο ηλεκτρονικό σύστημα) και θα αναφέρω βιαστικά την παρουσία στο διαδίκτυο (στα web sites) κάθε είδους πληροφοριών που προέρχονται από αμφίβολες συχνά μη έγκυρες πηγές, άγνωστης συνήθως προέλευσης. Και βέβαια όλως ιδιαίτερα θα τονίσω την αστραπιαία διάδοση των selfmedia, δηλαδή των blogs που τείνουν να αντικαταστήσουν τα παραδοσιακά massmedia. Ενδεικτικά μόνο θα υπογραμμίσω ότι το blog της Arianna Huffigton με τον τίτλο Huffigton Post έχει εκθρονίσει στην Αμερική τον Τύπο (συμπεριλαμβανομένου και του περίφημου Time). H Arianna ρυθμίζει τώρα στις ΗΠΑ κάθε πολιτικό διάλογο.

Εμφανίζονται πάνω από 100.000 καινούργια blogs την ημέρα στον κόσμο χωρίς ακόμη να διαφαίνεται κάποιος κορεσμός. Blogs που διεκδικούν από τα πιο παραδοσιακά μίντια (τον Τύπο, την τηλεόραση) το δικαίωμα του καθενός να πληροφορεί, να πληροφορείται, να σχολιάζει την καθημερινότητα επαινώντας και κακίζοντας κατά βούληση, χωρίς να είναι υπόλογος σε κανέναν. Όποιο από τα νέα αυτά μιντιακά δημοσιεύματα πετυχαίνει να προσελκύσει τους δικτυοναύτες, απορροφά ικανό μέρος της διαφήμισης, που βέβαια αφαιρείται από τον Τύπο, θέτοντας σε κίνδυνο την ύπαρξη του.

Τη δύναμη των blogs γνωρίζουν άριστα οι πολιτικοί που προσπαθούν να τα εκμεταλλευτούν προωθώντας blog παραγωγές των ίδιων αλλά και των οπαδών τους. Έτσι τώρα μιλούν για την 5η εξουσία, την blog-κρατία που έχει σήμερα και την εγκυκλοπαίδεια της με την περίφημη Wikipedia (τη γρήγορη δηλαδή εγκυκλοπαίδεια, όπου ο καθένας γράφει και συμπληρώνει ελεύθερα τα διάφορα λήμματα της. Τόσο που εμπνευστής της, ο Λάρι Σάνγκερ, δηλώνει πως η δική του εγκυκλοπαίδεια υπερέχει της British, δεδομένου ότι εκσυγχρονίζεται αδιάκοπα, υπό τον έλεγχο μάλιστα διαιτητών συντακτικής ομάδας ειδικών.

«Blogo ergo sum»

Τη δύναμη όμως των blogs γνωρίζουν και οι υπό εκκόλαψη λογοτέχνες που δημοσιεύουν τώρα τα βιβλία και έργα τους στο διαδίκτυο χωρίς να έχουν ανάγκη από απαιτητικούς εκδότες. Τα γνωστά πια blooks (σύμπτυξη όρων blog και book) δεν περιλαμβάνουν μόνο πρωτόλεια νέων και άγνωστων συγγραφέων. Για την ευρύτητα που έλαβε η blog-λογία θα σημειώσω διασκεδαστικά το αποτέλεσμα έρευνας μεταξύ Βρετανών φοιτητών γνωστών πανεπιστημίων. Τα 85% χρησιμοποιούσαν blog, αλλά μόνο το 5% ήξερε να βράσει ένα αβγό.

Δεν προτίθεμαι να κάνω την κριτική του νέου αυτού μέσου ενημέρωσης και πληροφόρησης που έχει για σύνθημα: blogo ergo sum κατά το cognito του Καρτεσίου. Η ποιότητα των δεδομένων που παρέχει είναι πάντως λίαν αμφιβόλου αξίας. Η ανάγκη άλλωστε για την επεξεργασία ελέγχου, από ειδικούς διαιτητές, των πληροφοριών που παρέχει γρήγορα, άμεσα και πλουσιοπάροχα το διαδίκτυο, αποδεικνύει τον κίνδυνο που διαβλέπουν οι σοβαροί χρήστες του, από τη διάδοση ανεύθυνων, κακόβουλων, λανθασμένων και διαστρεβλωμένων στοιχείων. Παρενθετικά για την αλήθεια των λεγομένων μου, παραπέμπω στον απαράδεκτο λίβελο κατά του Βυζαντίου (το ονομάζει, μεταξύ άλλων, ντροπή και αίσχος της ιστορίας). Όλα αυτά ελληνικά, μολονότι το φληνάφημα αυτό είναι βουλγαρικής προέλευσης.

Είμαστε μακριά ακόμη από τη λύση του προβλήματος αυτού, που μετατρέπει το διαδίκτυο, από δυναμική πηγή παιδαγωγικού πλούτου, σε φορέα σίγουρου σκοταδισμού.

Το πρόβλημα απασχολεί τους ειδικούς, όπως άλλωστε και το συναφές ζήτημα της ανάγνωσης και σύνταξης της εικόνας, που, όπως είναι γνωστό, αποτελεί, ως νέο παγκόσμιο γλωσσικό ιδίωμα τη βάση γνώσης, αλλά και διαμόρφωσης του χαρακτήρα της καλλιέργειας και της πολιτισμικής ενημέρωσης του σύγχρονου ανθρώπου.

[..]

Πηγή: εφημερίδα Αγγελιοφόρος

Cognito ergo sum: Σκέπτομαι άρα υπάρχω

Παρασκευή 12 Ιανουαρίου 2007

Πρωτοβουλία Παπανδρέου για κατάργηση θανατικής ποινής.

Πρωτοβουλία Γ. Παπανδρέου για την κατάργηση της θανατικής ποινής διεθνώς. Περισσότερα στο ιστοημερολόγιο του, εδώ.

Με την ευκαιρία, δείτε το νέο ιστοημερολόγιο του βουλευτή Αττικής του ΠΑΣΟΚ Ντίνου Βρεττού. Το πρώτο του άρθρο αφορά στην αναθεώρηση του άρθρου 16.
Ο κ. Βρεττός είναι ο πέμπτος βουλευτής με ιστοημερολόγιο, μετά τους Γιώργο Παπανδρέου, Μίμη Ανδρουλάκη, Βαγγέλη Βενιζέλο και Γιάννη Μαγκριώτη.

Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2007

ΟΡΕΙΝΟΙ και ΠΕΔΙΝΟΙ στη Βουλή των Ελλήνων



του Παντελή Στ. Αθανασιάδη

Στις μέρες μας όλο και σπανιότερα χρησιμοποιείται για τη Βουλή, η ονομασία «ορεινά» για να προσδιορίσει τα απώτατα έδρανα της αίθουσας των συνεδριάσεων της Ολομέλειας.

Ωστόσο ο διαχωρισμός, όχι μόνο του χώρου, αλλά και των πολιτικών μερίδων μέσα στο Κοινοβούλιο, ανάγεται στη Γαλλική Επανάσταση του 1789, χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα στην Ελλάδα στην μετα-Οθωνική εποχή και κατέληξε στις μέρες μας, να σημαίνει, τα τελευταία έδρανα.

Η διάκριση Ορεινών- Πεδινών, ανάγεται στην Εθνοσυνέλευση της Γαλλικής Επανάστασης του 1789. Τότε, οι ριζοσπαστικοί με τις πλέον επαναστατικές ιδέες, κατέλαβαν το άνω αριστερό μέρος της αίθουσας της Εθνοσυνέλευσης και ονομάσθηκαν Ορεινοί επειδή τα έδρανά τους ήταν στο ψηλότερο μέρος του αμφιθεάτρου. Μεταξύ των Ορεινών ήταν ο Νταντόν, ο Μαρά, ο Σαιν Ζυστ και άλλοι από την ομάδα των Επαναστατών που επέβαλαν το λεγόμενο τρομοκρατικό καθεστώς της Γαλλικής Επανάστασης.

Σε αντίθεση, οι υπόλοιποι που κατέλαβαν τις χαμηλότερες θέσεις, ονομάσθηκαν Πεδινοί. Αργότερα μετά την Επανάσταση του 1848 στη Γαλλία, τις θέσεις των Ορεινών, κατέλαβαν οι σοσιαλιστές και οι δημοκρατικοί.

Στην Ελλάδα, μετά την εγκατάσταση του Όθωνα, ο πολιτικός βίος διένυσε την λεγόμενη περίοδο των ξενικών κομμάτων, όταν τα κόμματα προσδιορίζονταν από τις φιλίες που είχαν με ξένες χώρες και τον προσανατολισμό της εξωτερικής τους πολιτικής. Έτσι είχαμε, το Αγγλικό με αρχηγό τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, το Γαλλικό με αρχηγό τον Ιωάννη Κωλέτη και το Ρωσικό κόμμα με αρχηγό τον Ανδρέα Μεταξά.

Πολύ αργότερα, το 1862 ο γαλλικός διαχωρισμός, αναβίωσε και στην Ελλάδα. Τότε στην Εθνοσυνέλευση που εξελέγη το Νοέμβριο του 1862 μετά την έξωση του Όθωνα από την Ελλάδα, Ορεινοί αποκλήθηκαν, αυτοί που αποτελούσαν την πολιτική μερίδα, η οποία είχε αρχηγούς τον Κωνσταντίνο Κανάρη και το Δημήτριο Γρίβα. Οι αντιτιθέμενοι που αποκλήθηκαν Πεδινοί, σχημάτισαν πολιτική μερίδα υπό τον Δημήτριο Βούλγαρη.

Όταν το Φεβρουάριο του 1863 παραιτήθηκε από την κυβέρνηση ο Κανάρης, δημιουργήθηκε μεγάλη πολιτική κρίση, στην οποία ενεπλάκη και ο Στρατός. Ξέσπασε τότε στην Αθήνα τριήμερος εμφύλιος πόλεμος, που σταμάτησε με επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας. Στις συμπλοκές εκείνες σκοτώθηκαν περισσότεροι από διακόσιοι στρατιώτες και πολίτες.

Μετά τα δραματικά αυτά γεγονότα και την ανάδειξη νέων πολιτικών δυνάμεων, σταδιακά εγκαταλείφθηκε ο διαχωρισμός σε Ορεινούς και Πεδινούς. Ειδικότερα οι Πεδινοί άρχισαν να διαλύονται μετά την πολιτική κρίση του 1875. Οι Ορεινοί διασπαστήκαν σε δύο μεγάλα κόμματα, που εξέφραζαν το πνεύμα του δικομματισμού έως το 1909.

Τελικά, έως τις ημέρες μας παρέμεινε η φράση τα «ορεινά της Βουλής» για να υποδηλώσει τα έσχατα έδρανα της αίθουσας του Κοινοβουλίου.

Το θέμα πρωτοπαρουσιάστηκε στον τηλεοπτικό σταθμό της Βουλής των Ελλήνων.