Τετάρτη 19 Ιουλίου 2006

Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΩΝ ΜΥΘΩΝ


Ήταν στα χρόνια τα μυθικά, που μια ωραία γυναίκα, η Κασσιόπη, σύζυγος του Κηφέα, βασιλιά της Αιθιοπίας, υπερηφανεύτηκε ότι η ίδια (ή η κόρη της) ξεπερνούσε σε ομορφιά τις θαλάσσιες νεράιδες. Ο κομπασμός προκάλεσε τη μήνιν του Ποσειδώνα και ένα θαλάσσιο τέρας, η Μέδουσα, επιστρατεύτηκε για να πλήξει τις ακτές της πόλης όπου βασίλευε ο Κηφέας. Η πόλη ονομαζόταν Ιόπη.


Προκειμένου να απαλλαγεί από το τέρας, ο Κηφέας, απευθύνθηκε στο μαντείο του Άμμωνα, το οποίο του αποκρίθηκε πως για να σωθεί η πόλη από τη Μέδουσα, θα έπρεπε να θυσιαστεί η κόρη του η Ανδρομέδα.

Η κόρη δέθηκε στο βράχο, βορά για το θηρίο, αλλά για καλή της τύχη, έτυχε από την περιοχή να περνά ο ήρωας Περσέας, ο οποίος αναζητούσε τη Μέδουσα για να την εξολοθρεύσει. Ο Περσέας ερωτεύτηκε τη νεαρή κοπέλα, έλυσε τα δεσμά της και στη συνέχεια θανάτωσε το αποτρόπαιο τέρας.

Ο Περσέας, νυμφεύθηκε αργότερα την Ανδρομέδα και έκανε μαζί της δυο κόρες κι έξι γιους. Ο ένας απ’ αυτούς, υπήρξε ο Πέρσης, ο γενάρχης των Περσών. Οι Θεοί, υπήρξαν επίσης επιεικείς με τις γυναίκες – η Κασσιόπη και η Ανδρομέδα, έγιναν αστερισμοί στον ουρανό. Και η πόλη της Ιόπης, άντεξε στο χρόνο: Το όνομά της, συναντάμε στην Παλαιά Διαθήκη με ένα ακόμα «π» στη σύνθεσή του, προκειμένου να αντιστοιχείται στην εβραϊκή της ονομασία: Γιάφφα.

Σ’ έναν άλλο κόσμο, τον σημερινό, οι πύραυλοι των απογόνων του Πέρση κτυπούν την Ιόπη, όπως οι απόγονοι του Αβραάμ κτύπησαν και κατέλαβαν την ιορδανική Ιερουσαλήμ. Και όλοι αναμένουν την άφιξη του Περσέα – με το σπαθί του να πατάξει το τέρας με τα φίδια στα μαλλιά και το μάτι που πετρώνει όποιον το αντικρύσει…

2 σχόλια:

Λύσιππος είπε...

Κι όλοι μαζί, απόγονοι του Αδάμ και της Εύας - ή μήπως των πιθήκων;

Πέτρος Δημητρόπουλος είπε...

Στο μεταξύ, άμαχοι Λιβανέζοι και Παλαιστίνιοι δολοφονούνται καθημερινά. Κι εμείς, εάν δεν ντραπούμε να δηλώσουμε το θυμό μας, θα τυφλώσουμε τη συνείδησή μας μιλώντας για φανατικούς των δυο πλευρών, θα σκιαμαχήσουμε για το εάν θα συμμετάσχουμε στρατιωτικά (μετά βεβαίως την ολολήρωση των "επιχειρήσεων") ενώ στην καλύτερη περίπτωση θα στείλουμε λίγα κουτιά νου-νου και γάζες στους πρόσφυγες του Λιβάνου.