Τρίτη 30 Μαΐου 2006

Από την Άσπρη Λέξη (ξεχασμένα αθηναϊκά τοπωνύμια)

Τσουλιάστρα
Η Τσουλιάστρα - γνωστή και ως Τσουλήθρα - ήταν ένας λείος και επικλινής βράχος βορειοδυτικά του Αστεροσκοπείου της Αθήνας, δίπλα σχεδόν στην εκκλησία της Αγ. Μαρίνας.
Εκεί κατά το Μεσαίωνα γλιστρούσαν οι έγκυες γυναίκες για να έχουν καλό τοκετό, έθιμο που διατηρήθηκε μέχρι τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αι.


Κατσικάδικα
Περιοχή μεταξύ της οδού Πειραιώς και της γραμμής του τρένου του ΗΣΑΠ, κοντά στην εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης στα Κάτω Πετράλωνα.
Αυτή στις αρχές του αιώνα ονομαζόταν Κατσικάδικα επειδή εκεί ήταν εγκατεστημένοι πολλοί αιγοβοσκοί που περιφέρονταν ανά τους αθηναϊκούς δρόμους και συνοικίες με τις κατσίκες τους και πουλούσαν το γάλα αρμέγοντάς τες μπροστά στον πελάτη!
Από το 1920 και μετά - όταν απαγορεύθηκε για λόγους υγιεινής η περιφορά των κατσικιών μέσα στην πόλη - τα άλλοτε Κατσικάδικα μετονομάστηκαν σε Κάτω Πετράλωνα.

Αλώνια
Περιοχή στη σημερινή πλατεία του Θησείου.
Εκεί πριν την οικοδόμηση της πόλης της Αθήνας μετά την επανάσταση υπήρχαν αλώνια - τα οποία σημειώνονται στα πρώτα σχέδια της πόλης από τον Κλεάνθη και τον Σάουμπερτ.

Αγελάδες
Σημείο του κήπου του Ζαππείου προς το τέρμα της οδού Ηρώδου του Αττικού.
Εκεί από το 1900 μέχρι το 1925 υπήρχε κέντρο αναψυχής με εγκαταστάσεις βουστασίου, το γάλα των αγελάδων του οποίου προσφερόταν φρεσκότατο στους θαμώνες!
Μετά την κατάργηση του βουστασίου - λόγω της γειτνίασής του με τα ανάκτορα - συνέχισε να λειτουργεί μόνο το κέντρο αναψυχής ως χώρος θεατρικών παραστάσεων με την ονομασία «Αγελάδες», ώσπου - εξαιτίας του θορύβου που προκαλούσε στα ανάκτορα - λίγο πριν την κήρυξη του πολέμου διατάχθηκε η διακοπή της λειτουργίας του. Έκτοτε οι «Αγελάδες» λειτούργησαν για λίγο ως καφενείο και έπειτα κατεδαφίστηκαν.

Δευτέρα 29 Μαΐου 2006

Πάρθεν

Aυτές τες μέρες διάβαζα δημοτικά τραγούδια,
για τ’ άθλα των κλεφτών και τους πολέμους,
πράγματα συμπαθητικά· δικά μας, Γραικικά.

Διάβαζα και τα πένθιμα για τον χαμό της Πόλης
«Πήραν την Πόλη, πήραν την· πήραν την Σαλονίκη».
Και την Φωνή που εκεί που οι δυο εψέλναν,
«ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης»,
ακούσθηκε κ’ είπε να πάψουν πια
«πάψτε παπάδες τα χαρτιά και κλείστε τα βαγγέλια»
πήραν την Πόλη, πήραν την· πήραν την Σαλονίκη.

Όμως απ’ τ’ άλλα πιο πολύ με άγγιξε το άσμα
το Τραπεζούντιον με την παράξενή του γλώσσα
και με την λύπη των Γραικών των μακρινών εκείνων
που ίσως όλο πίστευαν που θα σωθούμε ακόμη.

Μα αλίμονον μοιραίον πουλί «απαί την Πόλην έρται»
με στο «φτερούλν’ αθε χαρτίν περιγραμμένον
κι ουδέ στην άμπελον κονεύ’ μηδέ στο περιβόλι
επήγεν και εκόνεψεν στου κυπαρίσ’ την ρίζαν».
Οι αρχιερείς δεν δύνανται (ή δεν θέλουν) να διαβάσουν
«Χέρας υιός Γιανίκας έν» αυτός το παίρνει το χαρτί,
και το διαβάζει κι ολοφύρεται.
«Σίτ’ αναγνώθ’ σίτ’ ανακλαίγ’ σίτ’ ανακρούγ’ την κάρδιαν.
Ν’ αοιλλή εμάς, να βάι εμάς, η Pωμανία πάρθεν.»


Καβάφης, Κ. (1993) Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923. Αθήνα: Ίκαρος

http://www.kavafis.gr/poems/content.asp?id=200&cat=1

Παρασκευή 26 Μαΐου 2006

Ο σ. Πικούλιν και τα γκάτζετ της επανάστασης.




Τη δική του πορτοκαλί επανάσταση, η οποία ελπίζουμε να μη μετεξελιχθεί σε "ροζ", πραγματοποίησε ο Λένιν της τεχνολογικής εποχής σ. Γκιόργκι Πικούλιν. Συνέδεσε ένα μίνι φωτάκι στη θύρα USB του ΗΥ, για να φωτίζει τις γκρίζες γραμμές του ρεπορτάζ του. Κεντρικό του σύνθημα είναι "εμπρός της γης οι γκατζετομένοι"!

Υπό ανωνύμου του αλιέως.

Πέμπτη 25 Μαΐου 2006

Προσοχή: Κυκλοφορεί και τηλεφωνεί!



















Θυμάται κανείς ότι στο νομοσχέδιο του Παπαηλία για τους Ποντίους, εισηγητής της ΝΔ ήταν ο Δημήτρης Κωνσταντάρας;

Όχι; Δεν πειράζει. Δεν φταίτε εσείς, αλλά ο συντάκτης του ΑΠΕ που ξέχασε να τον καλύψει στη βαρυσήμαντη ομιλία του. Και βεβαίως, ένα τέτοιο βαρύτατο ατόπημα, δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο από τους διευθυντές παντός πολιτικού καιρού του Πρακτορείου – πόσο δε μάλλον, όταν φροντίζει να τους ενημερώσει τηλεφωνικώς το ίδιο το γραφείο του Βουλευτή.

Δεν είναι βεβαίως η πρώτη φορά. Όταν η Βάσω άλλαξε κατόπιν απαίτησης σύσσωμης της Επιτροπής Δημοσίων Έργων της Βουλής, τη διάταξη για τα αυθαίρετα της Αττικής, το γραφείο της κας υπουργού θεώρησε ότι η λέξη «επαναδιατύπωση» στο κείμενο του ΑΠΕ ήταν λίαν προσβλητική για την ίδια – και το Πρακτορείο απέστειλε διόρθωση στο όνομα του συντάκτη. Με τη Νέα Διακυβέρνηση, μάθαμε και το γραφείο Τύπου του Αλογοσκούφη από την ανάποδη, γιατί δεν καταγράψαμε στην Επιτροπή, την ίδια ομιλία που εκφώνησε στην Ολομέλεια.

Τώρα, το τηλεφωνικό μπιλετάκι πηγαίνει κατευθείαν στη Διεύθυνση, η οποία ζητά εξηγήσεις από τον συντάκτη γιατί δεν κάλυψε τον Κωνσταντάρα στο βαρυσήμαντο νομοσχέδιο του Παπαηλία, η συζήτηση του οποίου μάλιστα, αναβλήθηκε επ’ αόριστον. Κι ας έχει καλυφθεί ο βουλευτής άλλες φορές – και μάλιστα κατ’ αποκλειστικότητα.

Σύντροφε Φώτη Καλλιακόπουλε, μην ξανάρθεις από το γραφείο μου να ρωτήσεις εάν πρόκειται να ασχοληθούμε με το τάδε ανύπαρκτο θέμα. Αν αρχίσω να σου απαντώ, μην μου ξαναγυρίσεις συγχυσμένος την πλάτη. Κι εσύ συνάδελφε που με ενημερώνεις ότι συστηματικά κλέβεις το ΑΠΕ από το Διαδίκτυο, ξανασκέψου τι αντιγράφεις.

Όσο για τον Βουλευτή, όπου τον δείτε, φροντίστε η σκιά του να σας προσπεράσει.

Δευτέρα 22 Μαΐου 2006

Από την Άσπρη Λέξη

Φρουμάζω
Ξεφυσώ δυνατά με τα ρουθούνια (κυρίως για άλογα).
Από το μεσαιωνικό φριμάσσω, που προέρχεται από το αρχ. φριμάσσομαι (= φυσώ διά των μυκτήρων, ρουθουνίζω, χλιμιντρώ).

Σκύβαλα
Ό,τι απομένει από το κοσκίνισμα (κυρίως των δημητριακών), απολέπισμα, τσόφλι. Με επέκταση σημασίας: σκουπίδι.
Μεταγενέστερο ουσ.: σκύβαλον = ρύπος, απόρριμμα.
Η παλαιότερα προτεινόμενη ετυμολογία της λέξης από τη φράση «ες κύνας βαλείν» (δηλ. αυτό που πετάμε στα σκυλιά) θεωρείται αβάσιμη.

Ρουπάκι
Θάμνος βελανιδιάς.
Η λέξη ανάγεται στο αρχ. ουσ. ρώπαξ (:ρώπαξ > μεσαιωνικό υποκοριστικό ρωπάκιον > ρωπάκι > ρουπάκι).
Ρώπαξ ή ρωπάς ή ρώψ (ομηρική λέξη) ονομάζεται τό μικρόν χαμόδενδρον, ο θάμνος, καθώς και η λεπτή βέργα.

Ποκάρι
Δέμα με μαλλί που προέρχεται από το κούρεμα του προβάτου.
Μεταγενέστερη λέξη (:ποκάριον), υποκοριστικό του ουσ. της αρχαίας ελληνικής πόκος (< αρχ. ρ. πέκω = κουρεύω). Αφαλαρίδα Αγριόχορτο με κίτρινα αγκάθια.Συνδέεται πιθανότατα με την αρχαία φάλαριν: είδος χόρτου ούτινος οι στάχεις εισίν όμοιοι τω λόφω (δηλ. με το λοφίο) της περικεφαλαίας.

Πέμπτη 18 Μαΐου 2006

19η Μαΐου: Ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων

"Τη ενόχω συνεργία δύο μεγάλων χριστιανικών Δυνάμεων της Δύσεως, της Γερμανίας και της Αυστρίας, κατά τα έτη 1914 - 1918 εσφάγη υπό των Νεότουρκων ολόκληρον έθνος το Αρμενικόν και εκατοντάδες χιλιάδων Ελλήνων βιαίως απεσπάσθησαν από των εστιών αυτών και απέθανον εν τη εξορία.

Τη ενόχω συνεργία των συμμάχων χριστιανικών Δυνάμεων της Δύσεως, κατά τα έτη 1919 - 1922 το εθνικόν κίνημα των Τούρκων του Μουσταφά Κεμάλ πασά συνεπλήρωσε το έργο των Νεότουρκων και κατά εκατοντάδας απηγχονίζοντο Έλληνες κληρικοί και πρόκριτοι του Πόντου, (...) ενώ χιλιάδες άλλαι στρατευσίμων νέων κατεδικάζοντο εις τον δια της πείνης και των ταλαιπωριών θάνατον εν τη εξορία".


(Χρύσανθου, Η Εκκλησία Τραπεζούντος, Εστία, 1933).


Η ελληνική Βουλή, με ομόφωνη απόφαση της το Μάρτιο του 1994, όρισε την "19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου". (νόμος 2193/94 - ΦΕΚ 32 τ.Α'./11-3-1994)

Τετάρτη 17 Μαΐου 2006

Του φωτός και της σκιάς





















Πρόκειται για τέρατα της φύσης; Για φράκταλς; Προσχέδια τελετουργικών μασκών, τοτέμ, ίχνη από τόπους ψυχεδελικούς ;

Στο μάτι του καλλιτέχνη, τα φύλλα της ινδικής κάναβης ανταγωνίζονται ευθέως τα τέκνα της παραίσθησης και τις μορφές του δαίμονα προστάτη τους. Αμείλικτα κοιτάζουν το φακό, έτοιμα να στοιχειώσουνε τη σκέψη, όποιου τολμήσει να τα καταραστεί!

Αποστόλης Ζολωτάκης στη γκαλερί Ε31 (Αθηνάς και Ευρυπίδου 31)

Τρίτη 16 Μαΐου 2006

Οι "Ιάπωνες" της ελληνικής Βουλής.




Υπό Παντελεήμονος του Ιαματικού.


Μια άτυπη και πολιτικά ετερόκλητη ομάδα βουλευτών, με ξενική ονομασία, έγραψε τη δική της πολιτική ιστορία, στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν η χώρα προσπαθούσε να απαλλαγεί από τις παλαιοκομματικές νοοτροπίες και να βρει τον κατάλληλο βηματισμό στο νέο περιβάλλον, που δημιουργούσαν οι ανάγκες του εκσυγχρονισμού της.

Τους ονόμασαν Ιάπωνες, αλλά ήταν Έλληνες. Τους παρομοίωσαν με τους Ιάπωνες στρατιώτες, αλλά ήταν βουλευτές, με πάθος για την αποστολή τους και όραμα για τη χώρα.
Ήταν το έτος 1906, όταν ένα πυρήνας βουλευτών με ταυτόσημες απόψεις σε καίρια ζητήματα, έκανε την εμφάνισή του στην Ελληνική Βουλή, χωρίς ωστόσο να αποτελέσει κόμμα.
Επικεφαλής, αλλά πρώτος μεταξύ ίσων, ήταν ο βουλευτής Αττικοβοιωτίας Στέφανος Δραγούμης, παλαιός τρικουπικός. Ακολουθούσαν ο ανεξάρτητος βουλευτής Πατρών Δημήτριος Γούναρης, παλαιός θεοτοκικός και ο βουλευτής Κυκλάδων Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης, παλαιός δηλιγιαννικός. Αργότερα προστέθηκαν σ’ αυτούς, ο ανεξάρτητος βουλευτής Χαράλαμπος Βοζίκης από την Κυνουρία, παλαιός δηλιγιαννικός και ζαϊμικός, ο Απόστολος Αλεξανδρής, ανεξάρτητος από την Καρδίτσα πρωτοεκλεγείς τότε και ο βουλευτής Ερμιονίδας Εμμανουήλ Ρέπουλης, παλαιός δηλιγιαννικός. Λίγα χρόνια αργότερα ο Ρέπουλης και ο Αλεξανδρής ακολούθησαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο στο κόμμα των Φιλελευθέρων.
Η ομάδα αυτή, δεν είχε πολιτικά ομοιογενή σύνθεση, αλλά είχε πολλά κοινά στοιχεία: Την αγωνιστικότητα, το πάθος, το όραμα και την έντονη παρουσία και συμμετοχή της στις συνεδριάσεις της Βουλής καθημερινά. Χαρακτηρίζονταν αδιάλλακτοι και αναγνώριζαν ως πεδίο δράσης τους, την αίθουσα του Κοινοβουλίου.
«Ιάπωνες» τους ονόμασε ο δημοσιογράφος Βλάσης Γαβριηλίδης, σε ένα άρθρο του στην «Ακρόπολη» στις 10-2-1907, βαθύτατα επηρεασμένος από τον διεξαγόμενο τότε Ρωσο-ιαπωνικό πόλεμο. Στον πόλεμο εκείνο, οι Ιάπωνες πολεμιστές, είχαν αποσπάσει τον παγκόσμιο θαυμασμό για τις αιφνιδιαστικές και παράτολμες επιθέσεις τους στα τσαρικά στρατεύματα.
Η ομάδα των Ιαπώνων, δεν μακροημέρευσε. Άρχισε να διαλύεται όταν ο Δημήτριος Γούναρης ορκίσθηκε υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση του Γεωργίου Θεοτόκη τον Ιούνιο του 1908. Οι συναγωνιστές του στην ομάδα, δεν του χαρίστηκαν. Έτσι, κατά τη συζήτηση του κρατικού Προϋπολογισμού, άσκησαν τόσο έντονη κριτική, που τελικά ανάγκασαν το Γούναρη να παραιτηθεί.
Γενικά, η ομάδα των Ιαπώνων, που έμεινε στην ιστορία με την ξενική αυτή ονομασία, διακρίθηκε για τις επιθέσεις της κατά του πολιτικού ελιτισμού, για την ριζοσπαστική κριτική κατά της διαφθοράς για τις δομικές επισημάνσεις της στην απαιτούμενη ανάπτυξη της κοινωνίας και στην ανάγκη εθνικής ανάτασης. Πολιτικοί μελετητές, τους θεώρησαν ως τη χαρακτηριστικότερη περίπτωση αστών ριζοσπαστών. Μια αποτίμηση της προσφοράς της ομάδας των Ιαπώνων, έκανε έμμεσα στις 19 Μαΐου 1924 στη Βουλή ο Θεμιστοκλής Σοφούλης, νεκρολογώντας τον Εμμανουήλ Ρέπουλη:
«Δια των λαμπρών αυτών αγώνων από των δημοσιογραφικών το πρώτον στηλών και εκ παραλλήλου έπειτα από του βήματος τούτου ως εκπρόσωπος της ομάδας των Ιαπώνων, συνετέλεσεν με ακάθεκτον ορμήν κατά της πολιτικής διαφθοράς και του εθνικού μαρασμού, εις επανάστασιν, η οποία διήνοιξε νέας απόψεις, εδημιούργησεν νέας ηθικάς αξίας, έσπειρεν άφθονον τον σπόρον των ιδεών, έδωκεν εις πάσαν κατεύθυνσιν ισχυράν ώθησιν προς την πρόοδον και τον πολιτισμόν και ενέπνευσεν εις τον Ελληνικόν λαόν την θέλησιν προς μίαν νέαν ζωήν».


*Το θέμα πρωτοπαρουσιάστηκε στην Τηλεόραση της Βουλής.

ΓΣ ΕΣΗΕΑ - στάση εργασίας

ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ

6ωρη στάση εργασίας (10 πμ - 4 μμ)
και
Γενική Συνέλευση ΕΣΗΕΑ (11 πμ)
Κλειστό Γυμναστήριο Taekwondo, Π. Φάληρο

πληροφορίες μετάβασης εδώ

Δευτέρα 15 Μαΐου 2006

Από την Άσπρη Λέξη (ξένες λέξεις)

Πούρο Από την ιταλική φράση puro tabacco di Havana (= καθαρός καπνός Αβάνας) - επειδή το πούρο αποτελείται από «καθαρά» φύλλα εκλεκτού καπνού.

Μποϊκοτάζ Εμπορικός αποκλεισμός - παρεμπόδιση.Γαλλική λέξη (boycottage), που προέρχεται από το αγγλικό boycott.
Η λέξη σχηματίστηκε από το όνομα του Άγγλου γαιοκτήμονα της Ιρλανδίας James Boycott, που οι καλλιεργητές των κτημάτων του αρνήθηκαν να του προσφέρουν οποιαδήποτε υπηρεσία.

ΜποέμΚαλλιτέχνης που ζει με τρόπο λιτό, αμέριμνο, αντισυμβατικό και σχεδόν άσωτο.Σχηματίστηκε από τη γαλλική λέξη boheme (= τσιγγάνος από τη Βοημία) με επέκταση σημασίας (= αυτός που ζει, όπως οι τσιγγάνοι, περιπλανώμενος και ανέμελος).

Γκέτο Περιτοιχισμένη συνοικία Εβραίων.Ιταλική λέξη: ghetto (= χυτήριο).H σημερινή σημασία οφείλεται σε ομώνυμη τοποθεσία της Βενετίας (όπου υπήρχε χυτήριο), στην οποία το 1516 ιδρύθηκε η πρώτη συνοικία - «πρότυπο» όλων των μεταγενέστερων - στην οποία υποχρεώθηκαν να διαμένουν οι Εβραίοι.

Τετάρτη 10 Μαΐου 2006

εργασία και χαρά στην αίθουσα των κοινοβουλευτικών συντακτών

Βρήκαμε που θα ξαπλώνουμε. Περιμένουμε ιδέες για το που θα τρώμε..


ο ορισμός του multi-worker
(Κατερίνα, τελείωνε. Το σάντουιτς σε περιμένει)


και στις σκαλωσιές, οι οικοδόμοι κολατσίζουν με καλύτερους όρους..

Από την Άσπρη Λέξη (αντιδάνεια)

Καν(ν)έλα
Μεσαιωνική λέξη, που εισήχθη από την Ιταλία: cannella, υποκοριστικό του λατινικού canna (= κάλαμος), μεταγραφή του ελλην. κάννα (= κάλαμος καί παν ό,τι εκ καλάμου πλέκεται).

Μπράτσο
Ιταλική λέξη (braccio), που ετυμολογείται από το λατ. brachium, μεταγραφή του ελλην. βραχίων (κυρίως τό μέρος της χειρός από του καρπού μέχρι του πήχεως).


Μπαγκέτα
Η ξύλινη ράβδος, η βέργα του μαέστρου. Αλλά και η λεπτή και μακρόστενη φρατζόλα ψωμιού.
Η διαδρομή της λέξης (< γαλλ. baguette < ιταλ. bacchetta < λατ. baculum) οδηγεί στο αρχαίο βάκτρον (= ραβδί, μπαστούνι).


Τσίφρα ή τζίφρα
Η υπογραφή.
Μεσαιωνική λέξη. Ο A. Maidhof υποστήριξε ότι πρόκειται για τη μεσαιων. λατ. λέξη cifra, που συνδέεται ετυμολογικά με το αραβικό sifr (= μηδέν), που πιθανώς κατάγεται από την ελλην. ψήφον.


Μπαγιαντέρα
Χορεύτρια θεάτρου.
Μεταφορικά και κατ' επέκταση, γυναίκα που φορά πολλά στολίδια ή που κάνει προκλητικές κινήσεις (Μπαμπινιώτης).
Η λέξη είναι γαλλική (bayadere) και ανάγεται στο λατ. ρήμα ballo, -are, το οποίο ετυμολογείται από το ρήμα βαλλίζω (= τήδε κακείσε φέρω τά σκέλη ή τούς πόδας, σκιρτώ, χορεύω) της αρχαίας.

Παρασκευή 5 Μαΐου 2006

Οι φουστανελοφόροι βουλευτές.



Υπό Παντελεήμονος του Ιαματικού*

Οι φουστανελοφόροι βουλευτές, ήταν πάντα ένα προσφιλές θέαμα και θέμα. Κατάλοιπα της Επανάστασης του 1821, δεν αποχωρίσθηκαν την εθνική ενδυμασία και δεν προσχώρησαν ποτέ στην μετεπαναστατική μόδα της λεγόμενης φράγκικης φορεσιάς. Ωστόσο φουστανελοφόροι βουλευτές υπήρχαν έως τα τέλη του 19ου αιώνα, αρχές του 20ου αιώνα.
Εικαστικά, ο γνωστότερος φουστανελοφόρος βουλευτής είναι ο Στριφτόμπολας, που απεικονίζεται στο γνωστό πίνακα του ζωγράφου Νικολάου Ορλώφ, ο οποίος ανήκει στην Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδας, από δωρεά του Κωνσταντίνου Ελευθερουδάκη τη δεκαετία του 1930. Ο πίνακας αυτός παριστάνει συνεδρίαση της Βουλής του 1878, στην οποία συμμετέχουν πολλές γνωστές πολιτικές προσωπικότητες. Ιστορικά όμως ο πίνακας δεν ακριβής, γιατί περιλαμβάνει πρόσωπα, που δεν ήταν βουλευτές την εποχή εκείνη, με πρώτο και καλύτερο τον εικονιζόμενο Στριφτόμπολα, που έγινε βουλευτής Πατρών το 1902. Όπως και ο Διονύσιος Στεφάνου, που εξελέγη βουλευτής το 1890. Στο βάθος του πίνακα όμως, ο εικονιζόμενος βουλευτής Αττικής Δημήτριος Καλλιφρονάς, που διετέλεσε και Πρόεδρος της Βουλής ήταν όντως φουστανελοφόρος.
Από τις εύλογες εικαστικές αυθαιρεσίες όμως του ζωγράφου, αψευδείς μαρτυρίες για την ύπαρξη φουστανελοφόρων βουλευτών ως τα ύστερα χρόνια του 19ου αιώνα, αποτελούν τα κείμενα του νεαρού τότε στην ηλικία κοινοβουλευτικού συντάκτη Κωστή Παλαμά, περί το 1882-1883.
Στις 7 Μαρτίου 1883 ο Παλαμάς, ως κοινοβουλευτικός συντάκτης με το ψευδώνυμο Κουτρούλης, παρατηρεί τα «πηγαδάκια» τω βουλευτών μέσα στην αίθουσα των συνεδριάσεων και την οχλαγωγία από τις μεταξύ τους συζητήσεις, σημειώνει το περιστατικό και μας δίνει πληροφορίες για ένα ακόμη φουστανελοφόρο κοινοβουλευτικό άνδρα : «Πολλοί βουλευταί συγκροτούσιν ομιλητικήν καντάδα, άλλοι επί του βήματος, άλλοι από της θέσεώς των και άλλοι περιπατούντες. Διακρίνεται η φουστανέλα του κ. Στεφανοπούλου και οι θυμοί του κ. Δημητρακάκη». Ο Στέφανος Στεφανόπουλος, βουλευτής Ηλείας, το 1885 εξελέγη πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων.
Στις 12 Μαρτίου 1883, είχε διεξαχθεί στη Βουλή μεγάλη και έντονη συζήτηση για το καπνικό ζήτημα. Ο Παλαμάς παρατηρητικός όπως πάντα, δίνει το ρεπορτάζ, αλλά και πληροφορίες για μια ακόμη παραδοσιακή μορφή μέσα στο Κοινοβούλιο: «Μετά τα κατευνασθέντα χειροποδοκροτήματα, επιφαίνεται επί του βήματος ο κ. Κομνάς Τράκας ησύχως, ευχερώς και με την ρουμελιώτικην προφοράν του υποβάλει επί ώραν τα σκέψεις του». Και όταν τερμάτισε την αγόρευσή του, ο Παλαμάς προσέθετε: «… και η επί του βήματος και εξόχως ανερχομένη και κατερχομένη φουστανέλα του, καθιστά την συνεδρίασιν εξόχως ελληνικήν». Ο Κομνάς Τράκας ήταν βουλευτής Φθιώτιδας.
Φουστανέλα με ωραίο φέσι φορούσε και ο προαναφερθείς βουλευτής Αττικής Δημήτριος Καλλιφρονάς, που διετέλεσε και πρόεδρος της Βουλής το 1985. Γι’ αυτόν ο Παλαμάς έγραψε στο «Μη χάνεσαι» της 20ης Ιανουαρίου 1882, ότι όταν έσκυβε λόγω του βάρους της φούντας το φέσι του πιεζόμενο από τη μια μεριά «έπαιρνε το σχήμα φρυγίου πίλου». Κάτι δηλαδή σαν το σκούφο που φορά η κλασσική φιγούρα της Μαριάννας, που συμβολίζει τη Γαλλική Δημοκρατία. Εκλέγονταν έως το 1902.
Επίσης, το 1871 είχε εκλεγεί Πρόεδρος της Βουλής, μετά από αρκετές κοινοβουλευτικές θητείες ο Δημήτριος Χατζίσκος, που φορούσε φουστανέλα. Κατά τα έτη 1892- 1985, διετέλεσε πρόεδρος της Βουλής ο Βασίλειος Βουδούρης, βουλευτής Χαλκίδας, που φορούσε χαρακτηριστική νησιώτικη φορεσιά. Ο πρωθυπουργός Δημήτριος Βούλγαρης φορούσε την υδρέικη φορεσιά με το σκούφο που ονομάζονταν «τζουμπές» και έγινε δικό του προσωνύμιο, που τον ακολουθούσε παντού.
Ταχύτατα πάντως, όλοι οι κοινοβουλευτικοί άνδρες προσχώρησαν στην εξ Εσπερίας μόδα και… φραγκοφορέθηκαν!

*Το θέμα πρωτοπαρουσιάστηκε στην Τηλεόραση της Βουλής.

Από την Άσπρη Λέξη (όροι της Κοινωνιολογίας)

Κομφορμισμός Η τάση του ατόμου να προσαρμόζεται στις αντιλήψεις και τις συνήθειες της κοινωνίας στην οποία ανήκει - ακόμη κι αν δεν τον εκφράζουν.Μεταφορά του γαλλικού conformisme < ρ. conformer (= διαμορφώνω) < λατ. conformo (< cum + forma = μορφή).


Νόρμα Το κοινώς αποδεκτό πλαίσιο συμπεριφοράς που επιβάλλει μια κοινωνία στα μέλη της, το οποίο συνδέεται με τις διαδικασίες κοινωνικοποίησης του ατόμου.Αντιδάνειο: από το ιταλ. norma, που προέρχεται από το λατ. ουσ. norma (= κανών, γνώμων, σημείον δι' ου γιγνώσκεταί τι), λέξη η οποία σχηματίστηκε από την αιτ. γνώμωνα του ουσ. της αρχαίας ελληνικής γνώμων (πβ. το ρήμα της λατ. nosco που συνδέεται ετυμολογικά με το γιγνώσκω της αρχαίας, το notus με το γνωστός κ.τ.ο.).


Ταμπού Η λέξη taboo προέρχεται από τις γλώσσες της Πολυνησίας και υποδηλώνει τόσο το απαγορευμένο όσο και το ιερό.Σε προέκταση, οι ανθρωπολόγοι αποκαλούν «ταμπού» τις απαγορεύσεις θρησκευτικού, μαγικού ή δεισιδαιμονικού χαρακτήρα, που δε βασίζονται σε καμιά ορθολογική παρακίνηση. Τα ταμπού ρύθμιζαν στους πρωτόγονους πολιτισμούς τις σπουδαιότερες πλευρές της ζωής του ανθρώπου και πρώτα απ' όλα εξασφάλιζαν την τήρηση των συλλογικών κανόνων. Υπολείμματά τους διατηρούνται σε όλες τις θρησκείες.


Λούμπεν προλεταριάτο Μαρξιστικός όρος που δηλώνει τα ξεπεσμένα, εξαθλιωμένα και εκφυλισμένα μικροαστικά και προλεταριακά στοιχεία, που έχουν χάσει την ταξική τους συνείδηση και ζουν στο περιθώριο (οι ζητιάνοι, οι αλήτες, οι εξαθλιωμένοι, τα εγκληματικά στοιχεία κ.λπ.).Ο όρος προλεταριάτο στη μαρξιστική θεωρία δηλώνει την τάξη εκείνων που πωλούν την εργατική τους δύναμη στους ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής και είναι επιφορτισμένη με τη «μεσσιανική» αποστολή να ελευθερώσει ολόκληρη την κοινωνία. Στην αρχαία Ρώμη proletarii ονομάζονταν οι της έκτης κλάσεως των Ρωμαίων πολιτών, οι οποίοι υπηρετούσαν την πόλη μόνο μέσω των απογόνων τους, τους οποίους προσέφεραν ως στρατιώτες.Ο όρος λούμπεν προέρχεται από τη γερμανική λέξη lumpen (= ράκος, κουρέλι).

Τρίτη 2 Μαΐου 2006

Πρόγραμμα Βουλής 1-5 Μαΐου 2006

Τετάρτη, 3 Μαΐου 2006
10.30 (ολομέλεια) Συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κώδικας Νόμων για ναρκωτικά».
12.00 (223) Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης: Επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου «Κύρωση του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων».
13.00 (151) Επιτροπή επί του Απολογισμού και του Γενικού Ισολογισμού του Κράτους: Εκλογή Προεδρείου.
17.30 (151) Διακομματική επιτροπή «για τη μελέτη και αντιμετώπιση του προβλήματος των ναρκωτικών»: Ενημέρωση για τη διενέργεια τοξικολογικών εξετάσεων στους χρήστες εξαρτησιογόνων ουσιών.


Πέμπτη, 4 Μαΐου 2006
10.30 (ολομέλεια) Συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κώδικας Νόμων για ναρκωτικά».
10.00 (223) Επιτροπή Οικονομικών: Συνέχιση της επεξεργασίας και εξέτασης του σχεδίου νόμου «Ενσωμάτωση στο εθνικό δίκαιο της Οδηγίας 2004/25/ΕΚ, σχετικά με τις δημόσιες προτάσεις» (2η συνεδρίαση – ακρόαση εξωκοινοβουλευτικών προσώπων).
11.00 (Γερουσίας) Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας: Συζήτηση του από 10 Απριλίου 2006 υπομνήματος της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, σχετικά με το ζήτημα των υποκλοπών και ακρόαση του Προέδρου της Αρχής, κ. Ανδρέα Λαμπρινόπουλου


Παρασκευή, 5 Μαΐου 2006
10.30 (ολομέλεια) Επίκαιρες ερωτήσεις 26 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ σχετικά με τα Δημόσια Έργα.