Παρασκευή 20 Μαΐου 2005

Βουλή και Οκτώβρης..

Υπό Παντελεήμονος του Ιαματικού (..Βοήθειά μας!)
Έτσι για να θυμόμαστε

Ο Οκτώβρης στον αιώνα που πέρασε, συνδέθηκε με τη Βουλή, κατά ένα παράξενο παιχνίδι της μοίρας, με στιγμές εθνικής ανάτασης και μεγαλείου, αλλά και με τη σφραγίδα της απουσίας της από άλλες ανάλογες στιγμές, μιας απουσία όμως, που οφείλονταν σε εξωγενείς δυσάρεστους παράγοντες. Ας κάνουμε όμως ένα νοερό ταξίδι στην Ιστορία.
Ήταν ο Οκτώβρης του 1912, όταν η Ελλάδα με τις άλλες βαλκανικές χώρες κήρυξαν τον πόλεμο κατά της Τουρκίας. Ένας Οκτώβρης, που έμελλε να αλλάξει την πορεία της Ελλάδος προς το μέλλον.
Η πολιτική ηγεσία, όπως το συνήθιζε τότε, (άλλωστε δεν υπήρχαν τηλεοπτικά παράθυρα…) άρχιζε κάθε τι μεγάλο και σπουδαίο από τη Βουλή. Εκεί ήταν το Α και το Ω των πολιτικών εξελίξεων και των εθνικών προσπαθειών για την απελευθέρωση των αλύτρωτων Ελλήνων.
Το ημερολόγιο έγραφε 5 Οκτωβρίου του 1912, όταν αμέσως μετά την έναρξη της συνεδρίασης, ανέβηκε στο βήμα ο υπουργός Εξωτερικών Λ.Α. Κορομηλάς, ο οποίος ανήγγειλε, ότι η Ελλάδα κήρυξε μαζί με τα άλλα Βαλκανικά κράτη τον πόλεμο κατά της Τουρκίας.
«Το Ελληνικόν Κράτος εκ συμφώνου με την Βουλγαρίαν και την Σερβίαν, του Μαυροβουνίου προηγηθέντος, εκήρυξε χθες τον πόλεμον κατά της Τουρκίας».
Απερίγραπτος ενθουσιασμός στην αίθουσα του Κοινοβουλίου και οι πρακτικογράφοι με τον στόμφο της εποχής σημείωναν «χειροκροτήματα ραγδαία εκ της αιθούσης και των θεωρείων». Η συγκίνηση ήταν μεγάλη και η αποφασιστικότητα για τη νίκη ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων.
Ο Κορομηλάς διάβασε τη διακοίνωση που είχε επιδοθεί την προηγηθείσα νύχτα στην Υψηλή Πύλη και αμέσως μετά, αγέρωχος, ολύμπιος, με το βλέμμα στραμμένο ψηλά, ανέβηκε στο βήμα ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος.
Με φωνή σταθερή, που καθρέφτιζε την ψυχραιμία και την αυτοπεποίθησή του, διάβασε το διάγγελμα του Βασιλιά Γεώργιου προς τον Ελληνικό λαό και αμέσως μετά ανακοίνωσε το τηλεγράφημα του αρχηγού του Στρατού της Θεσσαλίας, ότι τρεις ελληνικές μεραρχίες διέβησαν τα σύνορα και βαδίζουν εμπρός χωρίς αντίσταση.
Ο υπουργός Ναυτικών Ν. Στράτος ανήγγειλε ότι και ο στόλος του Αιγαίου βρίσκεται εν πλω.
Ο πρόεδρος της Βουλής Κ. Ζαβιτσάνος διάβασε το τηλεγράφημα της Βουλής των Ελλήνων προς τις Βουλές των συμμάχων κρατών.
Τα χειροκροτήματα, τα δάκρυα, ο ενθουσιασμός, η πίστη στη νίκη, ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων των βουλευτών. Μέσα στην αίθουσα της Βουλής γράφονταν παράλληλα με τα μέτωπα των μαχών, η ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας.
Δυο μέρες αργότερα στις 7 Οκτωβρίου 1912 ανακοινώθηκε στη Βουλή και το συγχαρητήριο τηλεγράφημα της Σερβικής Βουλής, της Σκουψίνας, όπως λέγονταν τότε, που έγινε δεκτό «με παταγώδη χειροκροτήματα και ζητωκραυγάς» κατά περιγραφή της εποχής.
Την ημέρα εκείνη με πρόταση του Βενιζέλου, η Βουλή διέκοψε τις εργασίες της για να αφήσει την κυβέρνηση απερίσπαστη στο απελευθερωτικό της έργο.
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια, αλλά η Βουλή δεν μπόρεσε να πάρει μέρος σε δυο άλλους ιστορικούς Οκτώβριους…
Λόγω της δικτατορίας του Μεταξά, η Βουλή είχε διαλυθεί και δεν μπόρεσε να ζήσει σαν σώμα την κήρυξη του Πολέμου της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Αλλά και λόγω της προηγηθείσης Κατοχής η Βουλή δεν έζησε τις ημέρες δόξας της Απελευθέρωσης από τους Ναζί, στις 13 Οκτωβρίου 1944…
Ο Οκτώβρης στις αρχές του 20ου αιώνα, αποδείχθηκε απλόχερος σε δόξα για την Ελλάδα, όπως αυτή βιώνονταν μέσα από τη Βουλή, που αποτελούσε το γνήσιο και αυθεντικό εθνικό πολιτικό κέντρο.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ πολύ Φώτη